Genieten..

Sometimes on a way to a dream you get lost and get a better one.

Dag lieverds,

Inmiddels is het al december. Het is vreemd om hier kerstbomen en versiering te zien verschijnen terwijl we rondlopen in korte broek. Bennie bakt pepernoten en kerststollen in de bakkerij en ik rond mijn laatste werkzaamheden in het ziekenhuis af voor dat ik met verlof ga. Deze week ben ik 32 weken zwanger. Nog ongeveer 8 weekjes dus voordat ons kokosnootje Aruba komt bekijken. We kijken er enorm naar uit.

De laatste tijd zijn we ook druk geweest met het regelen van verblijfsvergunningen en verzekering. Het is allemaal niet zo makkelijk om dit goed (en snel) te regelen op Aruba en zorgt soms ook voor de nodige stress. Gelukkig lukt het ons om het steeds meer los te laten en te focussen op genieten. Dat is belangrijk. In het leven zijn we soms zo gefocust op daar waar we naar toe willen, dat we vergeten om ons heen te kijken en te genieten van wat er vandaag gebeurt.

Genieten..

Ik geniet van een trappeltje in mijn buik. (Terwijl die groeiende buik maakt dat ik me soms een walvis voel en een takelwagentje nodig heb om uit bed overeind te komen.)

Ik geniet van een patiënt die tegenover mij door haar tranen heen naar me lacht. (Terwijl ik mijn werk niet altijd fijn en soms zwaar vind.)

Ik geniet van de Arubaanse wind die door mijn haren waait door het open raam. (Terwijl ik me vlak daarvoor nog zorgen maakte over gedoe met verblijfsvergunningen en verzekeringen.)

Ik geniet van knuffels van lieve mensen, aaitjes over mijn buik. (Zelfs van die patiënt waarvan ik me afvraag wanneer ze voor het laatst heeft gedoucht.)

Genieten heeft te maken met zaken van de positieve kant bekijken. Positiviteit is een keuze, Bennie is daar erg goed in. Ik heb het vooral van hem geleerd. Hij wijst me er op; ‘kijk naar het geld wat we wel hebben, de mensen die er wel zijn voor ons, de lift die we krijgen als onze auto het niet doet, de mensen die hier ‘familie’ zijn als we onze eigen familie in Nederland missen’.

Genieten heeft ook te maken met waardering. Je waardeert zaken vaak pas als je ze even moet missen. Onze gasfles was leeg, dat betekent op Aruba dat je niet kan koken en je oven niet kan gebruiken. Een gasfles laten vullen op Aruba betekent lang wachten. We hebben twee weken gegeten uit ons tosti-ijzer. Wat wordt je creatief als je iets 'mist'. We hebben er zelfs ei in gebakken! En wat waardeerden we het toen we na twee weken weer gas hadden!

Drie weken geleden overleed Bennie zijn lievelingsoma. Doordat we op Aruba wonen werd het lastig om terug te gaan voor de begrafenis. Zijn oma was 92 en we hadden eigenlijk al afscheid van haar genomen met in ons hoofd dat we haar hier op aarde niet meer zouden zien. Bennie piekerde een dag, was afwezig en dacht veel na. We besloten dat wat hij ook zouden kiezen (terug gaan of niet) geld niet de (hoofd)reden moest zijn voor onze keuze. Bennie en ik hebben dat als regel; bij een beslissing laten we 'geld' nooit de hoofdreden zijn om ergens wel of niet voor te kiezen.

Bennie koos om te gaan, om afscheid te kunnen nemen van zijn lieve omaatje. Het was zijn oma, zijn beslissing en ik volgde daarin. Het kostte ons veel geld, stress om alles te kunnen regelen (vrij van werk, ticket boeken, afspraken afzeggen, inpakken (en oh; waar haal ik in 1,5 dag een schoonmoeder- begrafenis- zwanger- winterproof jurkje vandaan?). Het is allemaal gelukt. Met dank aan veel lieve vrienden op Aruba.

We gingen, en werden ontvangen met lieve armen om ons heen, mensen die het zo waardeerden dat we deze keuze hadden gemaakt, tranen van weerzien, herstel van relaties, warme appeltaart en winterjassen, cadeautjes voor onze baby, warme douches, thee met speculaas en de enorme bevestiging dat we de goede keuze hadden gemaakt om terug te gaan. In die week zagen we hoe belangrijk deze mensen voor ons zijn. En dat afstand dat niet kapot maakt. Afstand maakte dat wij konden zien hoeveel dit voor ons betekende.

Als je veel droomt, idealistisch bent, van het goede uitgaat van mensen en bewust kiest om te genieten wordt je erg gelukkig. Dat is onze ervaring.

Bennie en ik hebben gekozen om te durven dromen. Om dingen los te laten, om risico’s te nemen, te kiezen voor het onbekende, het avontuur. Dat past bij ons, daar worden we gelukkig van.

Een jaar geleden stonden we voor een keuze: werken voor Artsen zonder Grenzen, gaan werken in een kliniek op Lesbos (Griekenland) bij de opvang en medische zorg van vluchtelingen, of werken als diabetesverpleegkundige op Aruba. Ik geloof dat welke keus we ook hadden gemaakt, ze allemaal goed waren geweest. Het zijn namelijk allemaal dromen die we hebben, levens die bij ons passen.

We kozen Aruba, en zijn enorm gelukkig.